Twee werelden
Ik ben even terug in mijn studententijd. Ergens begin jaren tachtig van de vorige eeuw. Mijn eindscriptie Moderne Taal- en Letterkunde aan de Universiteit Utrecht gaat over een bundel van de dichter Gerrit Achterberg. 'Ode aan Den Haag' heet dit mooie werkje uit 1953. De gedichten daarin zien vijf jaar eerder dan ik het levenslicht. En als sluitstuk van mijn studie Nederlands mag ik zo diep mogelijk duiken in de duiding en analyse van de gedichten in deze bundel. Daarbij word ik wetenschappelijk aan de teugel gehouden door niemand minder dan dr. Redbad Fokkema, Achterbergkenner bij uitstek, overleden op 4 april 2000.
Een van de gedichten die ik met intellectuele hamer en beitel benader, heeft als titel 'Passage'. Het gaat over het Den Haag van Couperus en Eline Vere. Maar óók over de deurwaardershuizen 'met de harde deugd van Katadreuffe'. Je weet wel, de hoofdpersoon in de roman 'Karakter' van Bordewijk. De dichter constateert dan dat hij in dit Den Haag 'twee werelden drinkt in ene teug'.
We maken de sprong naar Den Haag, november 2018. Ik zit met vier internationale studenten in een collegezaaltje aan De Haagse Hogeschool. Voor het studentenblad van de hogeschool moet ik hen interviewen over de minor Artful Business Creations. Na ons gesprek wacht hun het afsluitende event van deze minor.
Het gesprek gaat over twee werelden. De wereld van de harde zakelijke doelen, van geld verdienen. En de wereld van je openstellen voor inspiratie en durven loslaten. De wereld van de business en die van de kunst en de creatieve industrie. De Faculty of Management & Organisation van De Haagse Hogeschool - je merkt dat ook in het hbo het Engels het van het Nederlands wint - heeft deze minor ontwikkeld om te verkennen hoe de kunst en de creatieve industrie invloed kunnen uitoefenen op de zakenwereld. Hoe Eline Vere invloed kan uitoefenen op de harde deugd van Katadreuffe. Twee werelden in ene teug. Ik proef ze tijdens het gesprek. Sterker nog: de vier studenten die ik spreek, zijn er vol van. Wie met een businessopleiding bezig is, is tot de ontdekking gekomen dat het bevrijdend kan werken wanneer je de tijd durft te nemen voor inspiratie. Wanneer je simpelweg gebruik durft te maken van je zintuigen. Wanneer je opeens dingen gaat zien die je nooit eerder zag. Alert bent op geluiden en wat die met je doen. Wanneer je met klei probeert uit te drukken wat je voelt. En wie daarentegen met een creatieve opleiding bezig is, ervaart hoe een duidelijk omlijnd proces ook zo z'n voordelen kan hebben.
Vier studenten. Ze hebben vandaag niet zo heel veel tijd. Het is nog geen donderdagavond, uitgaansavond. Ze zitten er ook een beetje vermoeid bij. Wat wil je ook na een minor gevolgd te hebben die tien weken geleden direct met een bootcamp is begonnen. Maar stuk voor stuk zijn ze enthousiast. Wat hen betreft is de minor een schot in de roos en zou iedere ceo van een groot bedrijf de tien weken moeten meemaken. Om kennis te maken met die twee werelden bij het behalen van de doelen en het vermijden van onbeheersbare risico's.
Je open durven stellen voor wat bij je binnenkomt. Dat is precies wat ik als tekstschrijver bij Het Nederlands Tekstbureau iedere dag doe. Je openstellen voor het creatieve proces dat ook weer tot deze tekst heeft geleid.