‘Dat klopt niet, hè?’
Wie dagelijks met taal te maken heeft, ziet al snel dat onze spelling niet altijd even logisch is. De afgelopen maanden schreven we veel opleidingsteksten voor mbo- en hbo-instellingen. Een tekst die mij vooral is bijgebleven, is die van de opleiding tot stukadoor. Want een stukadoor kan stuken met stuc. Je zou denken dat iemand die werkt met stuc een stucadoor is die stuct, maar nee. Dat zou iets te makkelijk zijn. Het ene woord is met een c, het andere met een k.
Eén grote spelfout
Het is dus geen wonder dat zo veel mensen spelfouten maken. Facebook en WhatsApp zijn eigenlijk één grote spelfout. Daar kun je je heel druk over maken, maar dat was ik niet van plan. Je kan toch moeilijk als een soort taalnazi iedereen op zijn spelfouten wijzen? Daar is het leven iets te leuk voor. En iets te kort ook, want het zijn er simpelweg te veel. Dus kom maar op met ‘ik werdt’, ‘hun hebben betaalt’ en ‘me moeder’. Die kunnen er ook nog wel bij.
Ga boeven vangen
Als mensen eenmaal weten dat je ‘iets met taal’ doet, kijken ze je soms wel met een schuin oog aan als ze iets zeggen of zien staan wat taalkundig gezien rammelt. Alsof je meteen moet opspringen om hen te verbeteren of zo? Mijn ervaring is dat de meeste mensen helemaal niet zitten te wachten op dit soort ongevraagd taaladvies. Meestal krijg je zo’n blik van ‘ga boeven vangen’.
Toch jammer van die ene fout
Toch verwachten mensen van een tekstschrijver dan weer wél dat hij geen enkele fout maakt. En als dat tóch gebeurt, zijn de rapen gaar. Afgelopen jaar werkte ik als vrijwilliger mee aan de totstandkoming van een informatief krantje. Dat zag er prachtig uit. Complimenten alom dus, maar steeds gevolgd door ‘toch jammer van die ene fout’. Ergens in een overzicht met evenementen stond vrij groot ‘vrijdag 30 januari’, wat ‘vrijdag 29 januari’ had moeten zijn. ‘Dat klopt niet, hè?’ Nee, dat klopt niet. En inderdaad jammer dat dát is wat mensen bijblijft van die krant (en alle uren die de redactie erin gestoken heeft).
Foutloos
Zo zie je maar weer: fouten in officiële teksten blijven mensen bij. Leiden mensen af. Daarom besteden wij zo veel aandacht aan de professionele, zakelijke teksten die we voor onze klanten schrijven. Die horen natuurlijk vlot leesbaar én foutloos te zijn. Gelukkig hebben wij voldoende mensen beschikbaar die daar hun hand niet voor omdraaien. Want het laatste wat je na publicatie wil horen, is: ‘Dat klopt niet, hè?’